Υπάρχουν 300 ποικιλίες σταφυλιών που καλλιεργούνται από περισσότερους από 150.000 παραγωγούς στην Ελλάδα. Η Ελλάδα παράγει μερικά εξαιρετικά κρασιά, χάρη στο κλίμα της-η βροχή δεν εμποδίζει τη συγκομιδή και η διαρκής ηλιοφάνεια επιτρέπει την καλύτερη δυνατή ωρίμανση. Με λίγη φαντασία, το μέλλον στα κρασιά της χώρας θα μπορούσε να γίνει «ροζέ»
Ωστόσο, όταν αναφέρουμε τη λέξη ελληνικό κρασί στην Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι φτηνό χύμα κρασί ή ρετσίνα σε κάποια παραλιακή ταβέρνα. Κι όταν μιλάει κάποιος για ελληνικό κρασί στο εξωτερικό, ο κόσμος τις περισσότερες φορές ξέρει μόνο τη «ρετσίνα».
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η ρετσίνα είναι μια συνταγή από τα αρχαία χρόνια. Το κρασί παίρνει την μοναδική του γεύση από την ρητίνη του πεύκου που χρησιμοποιείται για να σφραγιστούν τα βαρέλια όπου αποθηκεύεται το κρασί. Καθώς τα γυάλινα μπουκάλια δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος για να προστατευτεί το κρασί από το οξυγόνο που το χαλούσε. Έτσι το έλαιο της ρητίνης χρησίμευε σαν σφράγισμα. Αυτά τα έλαια ήταν άριστα στο να διατηρούν το οξυγόνο μακριά, αλλά επηρέαζαν την γεύση του κρασιού. Ωστόσο, η ρετσίνα έγινε τόσο δημοφιλής που ακόμα και όταν εμφανίστηκαν τα αεροστεγή βαρέλια, η ρετσίνα εξακολούθησε να παράγεται. Μπορείτε να αγοράσετε ρετσίνα στα σούπερ μάρκετ, αλλά είναι πιο δύσκολο να την βρείτε στις ταβέρνες.)
Στις μέρες μας, η ελληνική βιομηχανία κρασιού αντιμετωπίζει ισχυρό ανταγωνισμό από κρασιά με προέλευση τη Νότια Αμερική, τη Νότια Αφρική και τηνΑυστραλία. Επιπλέον, διάφορες τοπικές ποικιλίες δεν έχουν αναγνωρισμένη ονομασία προέλευσης και πολλοί οινοπαραγωγοί διατηρούν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις.
Η Ελλάδα διαθέτει 130.000 περίπου εκτάρια καλλιέργειας αμπελιών ενώ παράγει γύρω στα 400 εκατομύρια λίτρα κρασί το χρόνο, περίπου το 2,5% της συνολικής παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό τοποθετεί τη χώρα ανάμεσα στις 15 χώρες- παραγωγούς παγκοσμίως, πέμπτη στην Ευρώπη από άποψη περιοχής και έκτη από άποψη παραγωγής κρασιού, ενώ γίνεται έτσι ο τομέας του κρασιού μία από τις πλέον κερδοφόρες βιομηχανίες ποτών για την ελληνική οικονομία.
Τα τελευταία 20 χρόνια, έχει αυξηθεί ο αριθμός των Ελλήνων οινοπαραγωγών, όμως ο επιτραπέζιος οίνος εξακολουθεί να αποτελείτο 90% της παραγωγής. Ωστόσο, βλέπουμε μια μεγάλη αλλαγή. Στα περισσότερα ελληνικά εστιατόρια των μεγάλων πόλεων υπάρχει μεγάλη λίστα με εξαιρετικές επιλογές από ελληνικά κρασιά.
Ας ελπίσουμε ότι οι παραγωγοί θα στραφούν στην περαιτέρω ανάπτυξη βιολογικών κρασιών, τη βελτίωση του μάρκετινγκ και της προώθησης των ελληνικών κρασιών στην εγχώρια και διεθνή αγορά.
Μερικές από τις γνωστές ποικιλίες στην Ελλάδα:
Ερυθρός Οίνος (κόκκινο κρασί)
Αγιωργίτικο: το εξαιρετικό και πολύ περιζήτητο κρασί από σταφύλια της Νεμέας (Πελοπόννησος) που δίνουν κρασί με σκούρο κόκκινο χρώμα και βελούδινη υφή.
Κοτσιφάλι: από σταφύλι που καλλιεργείται κυρίως στην Κρήτη. Δίνει κρασί με υψηλή περιεκτικότητα αλκοόλ, απαλό και πικάντικο.
Μανδηλαριά: πλούσιο σε χρώμα, επίσης γνωστό ως Αμοργιανό. Καλλιεργείται κυρίως στα νησιά της Ρόδου και της Κρήτης.
Μαυροδάφνη: από σταφύλια που καλλιεργούνται κυρίως στην περιοχή της Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά. Συχνά αναμειγνύεται με την Κορινθιακή ποικιλία για να παράγει γλυκό κρασί που συνοδεύει το επιδόρπιο. Τα περισσότερα σταφύλια για Μαυροδάφνη χρησιμοποιούνται για την παραγωγή υψηλής ποιότητας παλαιωμένου κρασιού. (παρόμοιο με το «Πόρτο»).
Ξυνόμαυρο: η κυρίαρχη ποικιλία σταφυλιού της περιοχής της Μακεδονίας. Χαρακτηρίζεται από ισχυρή δυνατότητα παλαίωσης και μπορεί να δώσει πλούσια και «γεμάτα» κόκκινα κρασιά.
Λευκός Οίνος (λευκό κρασί)
Αθήρι: από σταφύλια που καλλιεργούνται κυρίως στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη. Έχουν λεπτή φλοίδα και δίνουν γλυκό και χυμώδες κρασί.
Ασύρτικο: το άσπρο σταφύλι αρχικά καλλιεργήθηκε στην Σαντορίνη. Έχει άρωμα εσπεριδοειδών αναμεμιγμένο με μία μεταλλική γεύση εξαιτίας του ηφαιστειακού εδάφους της Σαντορίνης.
Εδώ και 20 χρόνια, το Ασύρτικο καλλιεργείται σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Μακεδονίας και της Αττικής, όπου έχει μια πιο ήπια και φρουτώδη γεύση.
Μοσχοφίλερο: καλλιεργείται στην Πελοπόννησο, προέρχεται από μία παλιά, τοπική ποικιλία και κυρίως δίνει ξηρά, λευκά κρασιά.
Ροδίτης: όπως λέει και το όνομά του, έχει ένα ροζέ χρώμα. Είναι από μία ποικιλία που εντοπίζεται σε ολόκληρη την Ελλάδα. Δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα όταν καλλιεργείται σε πλαγιές βουνών.
Σαβατιανό: η ποικιλία με την περισσότερη καλλιέργεια στην Ελλάδα, κυρίως την Αττική και την κεντρική Ελλάδα. Χαρακτηρίζεται από εξαιρετική αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες κι έχει ένα φρουτώδες άρωμα. Μαζί με τον Ροδίτη είναι οι κύριες ποικιλίες για την παραγωγή ρετσίνας.
Ελπίζουμε ότι θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε ένα από αυτά τα εξαιρετικά ελληνικά κρασιά στην Ελλάδα ή στην χώρα σας! Γεια μας!
Σημείωση: το κρασί συνοδεύεται πολύ καλά με το τυρί. Οπότε μην διστάσετε να δοκιμάσετε ένα από τα εξαιρετικά ελληνικά κρασιά. Διαβάστε περισσότερα.
