Όταν αποφάσισα να μετακομίσω στην Ελλάδα με τον Έλληνα σύντροφό μου, εδώ και πάνω από 20 χρόνια, ανυπομονούσα να βάλω σε εφαρμογή όλα όσα ήξερα από ελληνική γραμματική και λεξιλόγιο! Η επιθυμία μου να μιλήσω ελληνικά με άνεση και να μπορέσω να επικοινωνήσω με τους Έλληνες θα γινόταν επιτέλους πραγματικότητα!
Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν πολλοί άνθρωποι, ένας Έλληνας σύζυγος ή σύντροφος δεν είναι συνήθως η μαγική λύση για να μάθεις ελληνικά! Φράσεις όπως «αγάπη μου», «σ’ αγαπώ», «τι κάνεις;», «κερνάω εγώ» και «πάμε για ποτό», μαθαίνονται γρήγορα, αλλά από τη στιγμή που οι συζητήσεις είναι πιο εκτενείς, συνήθως τα αγγλικά γίνονται και πάλι η κοινή γλώσσα των συνομιλητών.
Τώρα ήταν ώρα να αλλάξουν όλα αυτά!
Η περιπέτειά μου με την ελληνική γλώσσα είχε αρχίσει.
Και όπως συνήθως, μια τέτοια περιπέτεια στην Ελλάδα ξεκινάει με μια επίσκεψη στην μελλοντική οικογένεια! Ήταν όλοι ενθουσιασμένοι: αγκαλιές, φιλιά, πολλά νόστιμα πιάτα, χειρονομίες κάθε είδους, αλλά δεν μπορούσα να απαντήσω σε τίποτα άλλο πέρα από τις ερωτήσεις «τι κάνεις;» και «σου αρέσει η Ελλάδα;».
Τα πεθερικά μου μιλούσαν μόνο Ελληνικά και, ευτυχώς για μένα, ανήκουν στην γενιά που δεν έμαθε αγγλικά στο σχολείο! Επίσης στο τοπικό κρεοπωλείο και στον φούρνο μπορούσα να επικοινωνήσω μόνο στα ελληνικά, κι έτσι γρήγορα συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος παρά να αρχίσω να σχηματίζω προτάσεις με όλο το λεξιλόγιο που μάθαινα για χρόνια.
Με αυτόν τον τρόπο, σιγά-σιγά, έκανα τα πρώτα μου βήματα σε αυτήν την γλώσσα. Σε όλο αυτό τον δρόμο, οι Έλληνες φίλοι, οι συγγενείς και οι δάσκαλοι με διόρθωναν, μάθαινα νέες λέξεις από τον φούρναρη, τον κρεοπώλη και την πεθερά μου, και τελικά ανακάλυψα ότι η γραμματική και η προφορά είχαν πολύ περισσότερη λογική από όσο νόμιζα για χρόνια.
Τα ελληνικά μου έκαναν πρόοδο μέρα με την μέρα: όταν δεν μπορούσα να εκφραστώ, άκουγα ένα ενθαρρυντικό «σιγά- σιγά», όταν έκανα μια πρόταση που είχε νόημα αλλά δεν ήταν γραμματικά σωστή, η πεθερά μου μού έλεγε «έτσι κι έτσι» και με μια τέλεια πρόταση αναφωνούσε «πω-πω!»
Η καθημερινή χρήση της γλώσσας είναι συνήθως πολύ διαφορετική από αυτήν που διδάσκεται στα βιβλία. Αν θέλετε να φτάσετε κοντά στην γλώσσα ενός φυσικού ομιλητή, πρέπει να χρησιμοποιείτε τις καθημερινές εκφράσεις που κάνουν μια γλώσσα πιο ζωντανή και διασκεδαστική.
Για παράδειγμα όταν είχα μια κουραστική μέρα προσπαθώντας να τα βγάλω πέρα με την ελληνική γραφειοκρατία για να πάρω τα χαρτιά μου, δεν μπορούσα να κρύψω τον θυμό μου και την απογοήτευσή μου. Όταν έκανα σχόλια όπως το «δεν μπορώ άλλο» ή το ακόμα πιο δυνατό «δεν αντέχω άλλο», ο πεθερός μου θα απαντούσε καθησυχαστικά:
Δεν πειράζει!
Τι να κάνουμε!
Έτσι είναι η ζωή!
Ή μια άλλη φορά πήρα την ακόλουθη απάντηση:
Τι να κάνουμε!
Δεν πειράζει!
Υγεία να υπάρχει!
Ήταν φανερό ότι αυτές οι τέσσερις φράσεις μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με οποιαδήποτε σειρά, ακόμα και όλες μαζί! Δεν είναι απλά «τέλεια ελληνικά!» αλλά και «πραγματικά ελληνικά!»
Ακόμα και τώρα, έχοντας ζήσει 20 χρόνια στην Αθήνα, ανήκουν στο καθημερινό μου λεξιλόγιο. Και για να είμαι ειλικρινής, έχω συνειδητοποιήσει ότι η καλή υγεία είναι πράγματι το πιο σημαντικό πράγμα!
Όλες αυτές οι εκφράσεις λοιπόν, μαζί με πολλά λάθη και καθημερινές συζητήσεις με οδήγησαν σε αυτό που είμαι τώρα: μία πολύ καλή ομιλήτρια της ελληνικής γλώσσας.
Μαθαίνετε κι εσείς εδώ και μερικά χρόνια ελληνικά, αλλά έχετε την αίσθηση ότι ποτέ δεν θα γίνετε ένας καλός ομιλητής και χρειάζεστε μία ώθηση; Δεν έχετε μια Ελληνίδα πεθερά να σας βοηθήσει, αλλά θα θέλατε μαθήματα σαν να ήσασταν σε περιβάλλον ελληνικής οικογένειας;
Αυτός είναι ο λόγος που εμείς, η Μάγια και ο Δημήτρης, ιδρύσαμε το Ομιλώ- Σχολείο ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Στο Ομιλώ μπορείτε να γραφτείτε για ένα εντατικό μάθημα ελληνικών, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου το «να μαθαίνεις ελληνικά» είναι η πρώτη προτεραιότητα και η εξερεύνηση του ελληνικού πολιτισμού είναι πάντα στο πρόγραμμα. Και όλα αυτά σε ένα οικογενειακό περιβάλλον!
Σου εύχομαι καλή τύχη σε αυτό το ταξίδι στην ελληνική γλώσσα! Καλή επιτυχία!
