Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ώρα για Χριστουγεννιάτικες ταινίες! Παρακάτω θα μιλήσουμε για μια ελληνική ταινία του Νίκου Κουτελιδάκη, «Το Τανγκό των Χριστουγέννων», το οποίο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη. Είναι μια ιστορία για την αγάπη, την απώλεια και την ανάγκη των ανθρώπων να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
If you want to read the text in English, then click below
Το ιστορικό υπόβαθρο
Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε ένα στρατόπεδο στον Έβρο κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής δικτατορίας του 1967-74, που είναι γνωστή και ως Δικτατορία των Συνταγματαρχών. Ο Έβρος είναι η βορειότερη περιφέρεια της Ελλάδας και συνορεύει στα ανατολικά με την Τουρκία (ο ποταμός Έβρος χωρίζει τις δύο χώρες) και στα βόρεια/βορειοδυτικά με τη Βουλγαρία. H περιοχή αυτή είναι γνωστή όχι μόνο για τη φυσική ομορφιά της και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, αλλά και για την έντονη παρουσία ελληνικών στρατευμάτων.
Η ιστορία
Μια απρόσμενη συνάντηση με έναν νεαρό άνδρα την ημέρα των Χριστουγέννων, θυμίζει στον 65χρονο Λάζαρο Λαζάρου, ο οποίος υπηρέτησε ως στρατιώτης στον Έβρο όταν ήταν νέος, τα Χριστούγεννα του 1970. Τότε, μια γιορτή έγινε η αφορμή για να διασταυρωθούν οι ζωές τεσσάρων ανθρώπων: ενός εσωστρεφή στρατιώτη, ενός σκληρού υπολοχαγού, ενός αυστηρού και πολύ συντηρητικού συνταγματάρχη και της γυναίκας του.
Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο: Ο Στέφανος Καραμανίδης είναι υπολοχαγός στο στρατόπεδο του Έβρου και είναι ερωτευμένος με τη Ζωή, τη σύζυγο του συνταγματάρχη του. Τη βλέπει συνεχώς σε κοινωνικές εκδηλώσεις που οργανώνει η μικρή κοινότητα που έχει δημιουργηθεί γύρω από τη στρατιωτική βάση, αλλά δεν έχει το κουράγιο να της μιλήσει ή να της ζητήσει να χορέψουν. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρει καν να χορεύει, πράγμα που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη.
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και οι προετοιμασίες για τη μεγάλη γιορτή βρίσκονται σε εξέλιξη. Για να είναι σίγουρος ότι όλα θα είναι έτοιμα στην ώρα τους, ο συνταγματάρχης, Μανώλης Λόγγος, απαγορεύει στους στρατιώτες να πάρουν άδεια για να επισκεφθούν τις οικογένειές τους. Ταυτόχρονα, ανακοινώνει ότι αυτός και η οικογένειά του μάλλον θα φύγουν από τον Έβρο και θα πάνε κάπου κοντά στην Αθήνα.
Αυτά τα νέα αναστατώνουν το Στέφανο, ο οποίος φοβάται ότι δε θα ξαναδεί ποτέ τη Ζωή. Η Ζωή ζει πολύ μοναχικά και αισθάνεται παγιδευμένη σε ένα γάμο με έναν άντρα αρκετά μεγαλύτερό της. Αυτό αλλάζει όταν ανακαλύπτει ότι έχει έναν κρυφό θαυμαστή, ο οποίος της στέλνει ένα δίσκο με μουσική τανγκό.
… η ιστορία εξελίσσεται
Πρόκειται για το Στέφανο, ο οποίος αναγκάζει έναν από τους στρατιώτες τους, το Λάζαρο Λαζάρου, να του μάθει πώς να χορεύει τανγκό. Θέλει να ζητήσει από τη Ζωή να χορέψουν και να της εξομολογηθεί πώς νιώθει.
Ο Λάζαρος είναι ένας απλός στρατιώτης, ο οποίος, ωστόσο, είναι υπεύθυνος για τη ψυχαγωγία το βράδυ των Χριστουγέννων. Το αίτημα του υπολοχαγού του φαίνεται πολύ περίεργο. Ο Στέφανος του ζητάει να πάει στο γραφείο του το βράδυ στα κρυφά για να του μάθει πώς να χορεύει. Και έτσι και γίνεται…
Ενώ παρακολουθείτε το βίντεο, μπορείτε να διαβάσετε τον ελληνικό διάλογο ή/και την αγγλική μετάφραση :
| Στρατιωτικός: Συνταγματάρχη, θέλω να σας ανακοινώσω κάτι ευχάριστο.
Στέφανος: Θα ήταν τιμή μου, αν χορεύατε μαζί μου αυτό το τανγκό.
Μανώλης (συνταγματάρχης): Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Ζωή: Πώς σας λένε;
Στέφανος: Υπολοχαγός Στέφανος Καραμανίδης.
Ζωή: Με λένε Ζωή.
Στέφανος: Το ξέρω. Εγώ σας έστειλα το δίσκο με το τανγκό. Δεν είχα το θάρρος να γράψω το όνομα μου.
Ζωή: Εσείς λοιπόν.
Στέφανος: Συγχωρέσατε μου το θάρρος μου. Σας παρακαλώ.
Ζωή: Μην παρακαλάτε. Στον στρατό δεν πρέπει να παρακαλάς, έτσι δεν είναι;
Στέφανος: Έχετε δίκιο.
Ζωή: Πού μάθατε να χορεύετε τόσο ωραία, υπολοχαγέ;
Στέφανος: Ένας φίλος μου λέει πώς το παν είναι η απόφαση να χορέψει κάποιος.
Ζωή: Ήθελα τόσο να χορέψω.
Στέφανος: Σας αγαπάω. Σας αγαπάω από την πρώτη στιγμή που σας είδα.
[…]
Σας αγαπώ.
Ζωή: Πιστεύετε στα παραμύθια;
Στέφανος: Εγώ δεν ξέρω απ’ αυτά. Εγώ σας περίμενα. Το μόνο που ήθελα να σας πω είναι ότι σας αγαπάω. Αυτό.
[…]
Και ότι ντρέπομαι, ντρέπομαι πολύ.
Ζωή: Μη ντρέπεστε, χορέψατε τόσο ωραία.
|
Army officer: Colonel, I’d like to give you some great news.
Stefanos: It would be my honour if you would dance this tango with me.
Manolis (colonel): Thank you very much.
Zoi: What is your name?
Stefanos: Lieutenant Stefanos Karamanidis.
Zoi: My name is Zoi.
Stefanos: I know. It was me who sent you the vinyl with the tango music. I didn’t have the courage to sign with my name.
Zoi: It was you after all.
Stefanos: Apologies for my audacity. Please.
Zoi: Do not beg [for forgiveness]. In the army, you do not beg, do you?
Stefanos: You’re right.
Zoi: Where did you learn to dance so beautifully, lieutenant?
Stefanos: A friend told me that the most important thing is the decision to dance.
Zoi: I wanted to dance so badly.
Stefanos: I love you. I love you from the very first moment I saw you.
[…]
I love you.
Zoi: Do you believe in fairy tales?
Stefanos: Such things are beyond me. I waited for you. All I wanted to tell you is that I love you. That’s all.
[…]
And that I’m ashamed, I’m so ashamed.
Zoi: Don’t be ashamed, you danced so beautifully.
|
Η ταινία:
Το Τανγκό των Χριστουγέννων, 2011, 102’
Σκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης
Ηθοποιοί: Γιάννης Μπέζος, Αντίνοος Αλμπάνης, Γιάννης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου
Δείτε το trailer: https://www.youtube.com/watch?v=lJPPxjOEwhU
Δείτε ολόκληρη την ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=IcGredzXu_E
Το βιβλίο:
Γιάννης Ξανθούλης, Το Τανγκό των Χριστουγέννων
Εκδόσεις Καστανιώτης, 2011, 173 σελίδες
Έχετε βρεθεί ποτέ Χριστούγεννα στην Ελλάδα; Συνήθως ο καιρός είναι καλύτερος από ό,τι φαίνεται στην ταινία και ο κόσμος γιορτάζει με πολύ κέφι, αν και έξω από τα στρατόπεδα. 😊Ίσως η ταινία σας παρακινήσει να περάσετε και εσείς τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα κάποια χρονιά…
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τις ελληνικές Χριστουγεννιάτικες παραδόσεις κάνοντας κλικ εδώ
https://omilo.com/for-free/celebrating-greek-christmas-newyear/
